Երկիրը միայն Արեգակի շուրջ չի պտտվում: Այն հոլի պես պտտվում

է նաև իր երևակայական առացքի շուրջը, որն անցնում է հյուսիս հարավ՝

երկրի կենտրոնով: Երկիրը իր առանցքի շուրջը մեկ օրում մեկ պտույտ է կատարում՝ մերթ մի կողմով շրջվելով դեպի Արեգակը, մերթ մյուս:

Տիեզերքում բյուրավոր աստղերի և մոլորակների հսկայական

խնբերը կոչվում են գալակտիկաներ: Մեր երկիրը գտնվում է Ծիր Կաթին կամ

Հարդագողի ճանապարհ կոչվող գալակտիկայում :

Ծիր կաթինում բյուրավոր աստղեր կան: Աստղերը բոլորն էլ արևներ են, բայց այնքան հեռու են, որ մեզ լույսի կետեր են թվում: Դրանցիից ամենամորտն Արեգակն է: Արեգակը երկիր մոլորակն ջերմություն և լույս է տալիս:

Երկիրը պտտվում է Արեգակի շուրջը: Այն Արեգակի շուրջ, պտտվող ութ մոլորակներից մեկն է :

Ուղին, որով մոլորակները պտտվում են Արեգակի շուրջը, կոչվում է ուղղեծիր:

Ժամանակը, որի ընթացքում մոլորակը ուղեծրով մեկ պտույտ և կատարում, կաչվում է տարի:

Տեսե՞լ եք՝ ինչպես են տուն կառուցում. Նախ կանգնեցնում են հենասյուները, որոնք շենքին ամրություն են տալիս, ապա պատերն են շարում: Իսկ ի՞նչն է մեր մարմնին ձև ու ամրություն տալիս:

Մեր մարմնի հենարանը կմախքն է՝ կազմված երկու հարյուրից ավելի ոսկորներից :

Կմախքին են ամրանում մկանները, և այդ շնորիվ է, որ մենք շարժվում ենք: Կմախքը նաև պաշտպանում է ներքին օրգանները:

Ոսկրները արտաքինից կարծր են կալցիում նյութի շնորհիվ, իսկ

ներսում ոսկրածուծն է, որը շարունակ արյան նոր բջիջներ է ստանում: Հիմա հասկանու՞մ եք եք, թե որքան կարևոր է, որ ոսկրերն առաջ լինեն:

Մարմինն աշխատող մեքենա է

Մեր մարմինն էլ տարբեր մասերից բաղկացած մի մեքենա է: Այդ մասերից յուրաքանչյուրն իր հավատարիմ օգնականների հետ իր գործն է կատարում և այդպես թիմերով աշխատելով ու իրար լրացնելով՝ օգնուն են, որ մարդը ապրի: Օրինակ՝ սիրտը՝ արյան շրջանառության կառավարիչը, մխոցի նման անդադար աշխատելով, մեր մարմնի բոլոր մասերին արյուն է մատակարարում իր գործընկերների՝ զարկերակների, երակների ու մազանոթների օգնությամբ:

Մենք թթվածին և սննդանյութեր ենք հասցնում մարմնի բոլոր մասերին:

Մենք արյան թթվածին ենք տալիս և տալիս և օգտակործված օդը դուրս ենք բերում մարմնից:

Մենք օգնում եք, որ սնունդը մարսվի, օգտակար նյութերը պահպանվեն, իսկ վնասակարները դուրս բերվեն մարմնից

Մենք կառավարում ենք ողջ մարմնի գործունեությունը, օգնում ենք զգալ, տեսնել, լսել, խոսել, շարժվել, մտածել:

Ես շատ կցանկանաի զբաղվել խեցեգործթյամբ:Գեղեցիկ իրեր կպատրաստեի և կնկարեի կաճուճե կավերի վրա: Իսկ ինչո՞ւ կավագործությամբ կցանկանաի զբաղվել, որոհետև շատ իրեր կպատրաստեի և կնվիրեի իմ սիրելի մարդկանց: Հետագայում արհեստանոց կբացեի և իմ նախընտրած գործով կզբաղվեի:

Խեցեգործություն, նաև բրուտագործություն, կավագործություն, կավի ու նրա հանքային հավելանյութերի խառնուրդների, ինչպես նաև օքսիդների և անօրգանական այլ միացությունների եռակալումից և թրծումից ստացվող իրերի և նյութերի պատրաստման գործընթաց։ Խեցեգործության նախնական արտադրությունը մարդկային հասարակությունը յուրացրել է իր զարգացման որոշակի փուլում։ Սկզբնական շրջանում առավելապես արտադրվել է ամանեղեն։ Այնուհետև խեցեգործությունը ծառայել է նաև որպես նշանների, զարդանախշերի, դաջվածքների, հիերոգլիֆների, գեղագրերի և սեպագրերի սևեռման միջոց։

Խեցեգործության պատմության մեջ նշանակալից են հին հայկական սևապատկեր և կարմրապատկեր սկահակները և թրծակավե (ռուս.՝ терракота) արձանիկները։ Հայաստանի տարածքում հայտնաբերված ամենահին խեցեգործական իրերը վերագրվում են մ. թ. ա. VII հազարամյակին։ Մ. թ. ա. IV հազարամյակի սկիզբը հատկանշվում է իբրև «խեցեգործական նեոլիթի» նոր դարաշրջան, երբ հայտնի էր արդեն թրծումը և ամանների կոպիտ զարդանախշումը։

Մի անգամ մի ձկնորս ձուկ է բռնում, տալիս իր շալակատարին, որ պահի: Մեկ էլ ձուկը լեզու է առնում:

‐ Ա՜յ բարի մարդ, ‐ ասում է, ‐ հիմա, ո՞վ գիտի, ծնողներս ինձ են որոնում, ընկերներս տխրել են, ես էլ, տե՜ս, ջրից դուրս տանջվում եմ, շունչս կտրվում է: Ի՞նչ կլինի, հաճախ ինձ, բաց թող գնամ…

Շալակատարի մեղքը գալիս է, ձկանը առնում ջուրն է գցում:

Ձկնորսը սաստիկ բարկանում է նրա վրա և ասում է, որ է՜լ աչքին չերևա:

« Հիմա ես ու՞ր գնամ, ո՞նց ապրեմ, որ սովից չմեռնեմ»,‐մտածում է շալակատարը, մեկ էլ դեմը Հրեշն է դուրս գալիս: Մի կով է տալիս նրան, պայմանով որ երեք տարուց գալու է ու հարց տա: Եթե շալակատարը իր հարցին պատասխանի՝ կովը նվեր կտա, եթե ոչ՝ իրեն էլ, կնոջն էլ կտանի, ինչ կուզի՝ կանի…

Այսպես ինքն ու կինը երեք տարի կովը կթում են, ուտում: Վրա է հասնում նշանակվում օրը: Տուխր մածում են, թե ինչ պատասխան են տալու Հրեշին, մեկ էլ մի անծանոթ երիտասարդ է գալիս ու խնդրում է, որ իրեն հյուր ընդունեն: Աղքատն ասում է, որ այդ գիշեր վտանգավոր է իրենց մոտ մնալը, բաց երիտասարդը չի վախենում:

Երկնքում Արևն ու Լուսինը նույն մեծության են թվում:

Բայց չէ՟ որ ամեն ինչ հեռավորությունից է կախված. հեռվում սավառնող մեծ ինքնաթիռը

մեզ ավելի փոքրիկ է թվում, քան մեր կողքի նստած թռչնակը:

Արևը մեզանից շատ ավելի հեռու է, քան Լուսինը: Դրա փոխարեն այն ավելի մեծ է Լուսնից:

Լուսնի մակերևույթը տխուր տեսք ունի: Այն շատ մուգ գույնի է և ծածկված է մեծ ու փոքր

փոսերով: Լուսնի վրա նաև լեռներ կան: Փոսերը մոզ երևում են մուգ կետերի տեսքով: Լեռներն էլ

սրագագաթ չեն, մի տեսակ կլոր տեսք ունեն:

Լուսնի վրա ո՜չ օդ կա, ո՜չ ջուր: Պարզ է, որ այնտեղ կյանք չի կարող լինել:

Լուսինն իր լույսը չունի. այն ընդամենը փոխանցում, անդրադարձնում է արևի՝ իր վրա ընկած լույսը: